Autor buduje fabułę z małych, zazwyczaj niepowiązanych ze sobą epizodów ze swego życia lub z zasłyszanych historyjek swoich znajomych. Czytelnik poznaje przyjaciół autora, dziewczyny z „Klubo”, poznaje pracę w korporacji i życie osób wyzwolonych, czerpiących z życia jak najwięcej.

Klubowiczki na spotkaniu starały się nakreślić portret psychologiczny pokolenia 30+ w oparciu o lekturę spotkania, oceniły swobodny język powieści, dzieliły się wnioskami dotyczącymi konsumpcjonizmu, sławy, wartości pieniądza, wartości przyjaciół, całodziennej pracy w korporacji, miłości fizycznej- szybkiej, odstresowującej i roli kobiet we współczesnym świecie. Rozmawiały na temat tytułu i starały się dociec, jakie znaczenie ma wyrażenie „Pokolenie IKEA”. Na koniec podjęły rozmowę o powodach zachowania anonimowości przez autora.

W celu wywołania dyskusji Klubowiczki posiłkowały się fragmentami powieści lub wysłuchały fragmentów wywiadu, którego autor udzielił dla czasopisma „Focus”.

Zdania na temat powieści były podzielone. Dla niektórych Klubowiczek powieść była godna polecenia, dla innych nie. Jednak niezależnie od indywidualnego, subiektywnego odbioru utworu, warte rozwagi są problemy poruszane w powieści.

Miłym akcentem spotkania okazał się witraż artystyczny przygotowany przez Klubowiczkę, Panią Zofię Bąk, odwzorowujący w szkle grafikę z obwoluty powieści.

Na koniec Klubowiczki ustaliły termin i lekturę kolejnego spotkania. Już 12 listopada 2019 r. porozmawiamy o powieści Doroty Schrammek p. „Dom, którego nie było”. Wszystkich chętnych zapraszamy.